دلتنگی خانم ت.

امشب بعد از گذروندن روز کامل با خونواده, قراره بابا منو برگردونه  خونه ی خودمون. با خودم قرار گذاشتم بشینم عین بچه ی آدم کار کنم و تو این مدت کم کم به خونه برسم تا چهارشنبه. مطمینم میشه.

یه کم حالم بهتره. اما خیلی دلتنگم برای همسرجان. این وسط کادوی روز مرد مصطفی رو خریده م اما ایده ی خاصی برای روز تولدش ندارم. پارسال براش کیک گرفتم, اما امسال واااااقعا نظر خاصی ندارم...

شاید آرامش خونه مون و یه کم تنهایی بتونه بهترم کنه. با اینکه تمام وضعیت روحی خرابم از همون روز تنهایی بعد از رفتن مصطفی تو خونه ی خودمون شروع شد, اما بعد از دو هفته ی کامل اینجا و پیش مامان اینا بودن یقین پیدا کردم که این وضعیت زیاد به تنها موندنم بستگی نداره, فقط کافیه بعد از رفتن مصطفی روز اول تنها نباشم, همین...

روشنایی های شهر...